Bezoek

Dit weekend stond in het teken van bezoek voor Tristan. Gisteren deden Marijn en Marleen een "rondje nieuwe baby's". Ze kwamen eerst bij Tristan langs en gingen daarna direct door naar Max Miente Bakker. Max is een ruime kilo zwaarder dan Tristan, maar Marijn kon het verschil niet zien; een compliment voor Tristan??

Vandaag bij de lunch kwamen Evert en Frans even kort langs om Tristan te bewonderen. Later vanmiddag waren Sjoerd & Veronique uit Venlo gekomen om uitgebreid kennis te maken met het kleine ventje. Tristan heeft bijna twee uur in de armen van Sjoerd geslapen, terwijl hij ons informeerde over de laatste stand van zaken rondom de aanstaande bruiloft.

Rick is onder de indruk

Tristan was nog niet bewust van het bezoekje van Rick, maar andersom weldegelijk. Rick heeft zijn toekomstig speelkameraadje grondig bestudeerd en leek tot de conclusie te komen dat ze het samen wel goed zouden kunnen gaan vinden.
Het stoere rode baby rugby truitje van Rick is inmiddels het favourite shirtje van Tristan. Nog ietjes te groot, maar dat is juist mode in de rugby-scene.

100 op de schaal van lief

Door Dolf Jansen, voor Tristan van Herendispuut KADMOS

Jouw kleine handje grijpt mijn grote vinger vast,
mooi toch dat mijn vinger zo in jouw handje past,
ik vraag je "gaan we lachen?", je antwoordt met een lach,
als jij zo antwoordt op mijn vraag, heb ik een goeie dag.

Ik weet dat gletsjers smelten, van ozon en van gif,
ik ken de laatste panda, en ik heb gehoord van hiv,
ik zie de wereld draaien, ik draag niet voor niets een bril,
maar als jouw lach zich daarin spiegelt, dan staat ie even stil.

Want jij bent 100, jij bent 100, jij bent 100, jij bent 100 op de schaal van lief.

Jouw kleine scherpe nageltje, krabt krasjes in mijn arm,
en als ik jou stevig vasthou, hebben we het samen warm,
ik geef een fles, ik vraag een boer, jij schudt bedachtzaam nee,
en als je heel soms huilen moet, dan huil ik met je mee.

Ik weet van pijn en onrecht, door politiek geweld,
ik zie ongelijkheid wereldwijd, en ik ken de macht van geld,
ik heb geen geld, ik heb een vriendin dat is niet bedoeld als klacht,
want ik ben de rijkste van allemaal, wanneer jij naar me lacht.

Want jij bent 100, jij bent 100, jij bent 100, jij bent 100 op de schaal van lief.

Mijlpalen

Na tien dagen heeft Tristan al een aantal mijlpalen bereikt. Hij is geslaagd voor zijn eerste test (de gehoortest). Gisteren is hij alweer boven zijn geboortegewicht uitgekomen, hij woog toen 2860 gram. Morgen wordt hij weer gewogen door de kraamhulp, we gaan ervan uit dat hij de positieve lijn voortzet!

Ook ik heb een mijlpaal bereikt; mijn bloeddruk begint weer normale waarden aan te nemen. Zondag moest er ingegrepen worden, ik ben weer even opgenomen in het Diakonessenhuis omdat de bloeddruk veel te hoog werd. Gelukkig is met een aantal stevige pillen het tij gekeerd, en hoefde ik 's nachts niet te blijven. Inmiddels voel ik me ook weer een stuk beter.

Vanaf morgen is Jan-Paul anderhalve week vrij, we hebben erg veel zin om die tijd lekker van Tristan te gaan genieten! We zullen morgen of overmorgen ook weer wat foto's publiceren.

Do's and Don'ts de eerste 5 dagen

Onze jongen is nu al 5 dagen jong en kan al redelijk goed aangeven wat hij fijn vindt en waar hij minder blij van wordt. Het eerste geeft hij aan door rustig te slapen of zijn ogen te openen, het tweede geeft hij aan door, ja je raadt het al, te huilen.

We hebben daarom een top 5 samengesteld van Tristan's eerste do's en don'ts:

Do's

1. Met stip op één sinds deze ochtend .... de tummy tub!

2. Maffen

3. Geklommen vanaf 5, de borst van mama

4. Finger feeding door papa (zie tweede foto, waar hij bijna mag beginnen)

5. Veel poepen (en sinds gisteren in de kleur geel!)

Don'ts

1. Verschonen (tenzij de luier heel erg vies is)

2. Koude handen aan zijn lijf

3. Tristan was in het begin erg geel, maar dat herstelt nu goed

4. Darmkrampjes, nadat Tristan 40cc heeft gedronken

5. Gezakt vanaf 2, temperaturen

Afgelopen nacht is het Tristan bovendien gelukt om 4 uur achter elkaar te slapen en daar waren met name zijn ouders zeer blij mee ....

De eerste 24 uur thuis

Eind dinsdagmiddag (18-09) kwam Tristan thuis!
Moeder en zoon gingen gelijk weer naar bed, en papa moest aan de slag om voor hen te zorgen. De kraamzorg kreeg een spoedklus, dus die kon niet meer komen helpen op dinsdag. Gelukkig wist het bezoek van die avond van aanpakken, en is niemand iets tekortgekomen. Oma Annie en opa Huub, opa Paul, oom (dokter) Theo en tante Baukje, en neefje Bart (11 weken) zijn Tristan komen bewonderen. Heel gezellig, maar ook vermoeiend. Tristan sliep overal doorheen. Dus was hij 's nachts wakker genoeg om ons ook uit onze slaap te houden (voor de derde nacht op rij)!

Woensdagochtend (19-09) kwam Jacqueline, de kraamverzorgster. Die heeft ons goed op gang geholpen na een onrustige nacht. Een aantal gepasseerde mijlpalen vandaag: eerste badje, aangifte bij de gemeente Utrecht, eerste kaartjes en cadeautjes!

Tristan's favourite car ☺

Toen Tristan het ziekenhuis mocht verlaten, verkeerde hij even in spanning ...

Zou hij wel in een sportieve en veilige auto naar huis gaan? Bij de ingang van het ziekenhuis stonden diverse automerken met blauwe kentekens!

Gelukkig zag de jongen, terwijl hij een knipoog maakte naar zijn vader, al snel dat er ook een Saab met geel kenteken in de rij stond. "Dat zou de wagen wel zijn", dacht Tristan direct.

En zo zou het geschieden. De maxi cosi werd op de achterbank geinstalleerd en Tristan viel - met een gerust hart en dankzij de betrouwbare turbodiesel - in een diepe slaap.

Even later arriveerden ze in de Bloemstraat en ging Tristan naar zijn eigen bedje!

Mama

's Nachts bleven wij met z'n drietjes in kraamsuite #12 van het Diakonessenziekenhuis van Utrecht. Het werd een korte nacht. Tristan moest nog even in de couveuse (die wordt gewoon naar je suite gereden) omdat zijn temperatuur te veel daalde.

In de middag kon hij zichzelf al beter warm houden en toen ook de bloeddruk van Marjolein voldoende gedaald was, mochten we om 16.00 uur naar huis.

Welkom Tristan !!

Tristan is geboren op 17 september om 22:53 uur. Hij is nog een heel klein mannetje van slechts 46 cm en 2806 gram.

De bevalling duurde 22 uur, waarvan de laatste 7 uur in het ziekenhuis.

Eerste blogje!

De buik van 34 weken, vlak voor zonsondergang in het Wilhelminapark te Utrecht.
Inmiddels is mijn buik wel wat dikker, dit is alweer een maandje geleden...