Toch nog even: Sint

De Goedheiligman is al bijna twee weken het land weer uit, maar Tristan blijft hem nog fanatiek toezingen. Elke dag komt de stoomboot een paar keer voorbij, en de maan schijnt ook vaak door de bomen. Daarom toch nog een paar foto's van ons Sinterklaasfeest. Tristan en Quinten hebben hun schoentje gezet, en onder de muzikale begeleiding van papa hebben ze zo mooi gezongen dat er de volgende dag een cadeautje in lag! En in Weert is Sinterklaas ook niet zuinig geweest; Tristan, Quinten en neefje Lukas zijn goed verwend. Het keukentje voor Tristan is een schot in de roos, hij is er dagelijks druk mee in de weer!

Prikje

Ook Tristan moest eraan geloven: een vaccinatie tegen de mexicaanse griep. We hadden hem wel enigszins voorbereid, maar hij wist niet helemaal wat hem te wachten stond. Als "huisgenoten van een kind onder zes maanden" moesten wij ook gevaccineerd worden, dus Tristan stond er niet alleen voor. Hij huilde alleen tijdens het inenten zelf, maar was er daarna wel even stil van. Op de terugweg klonk er vanaf de achterbank uit de mond van ons tweejarige wijsneusje: "Tristan vond het prikje niet zo leuk, mama!" En dat vinden wij heel netjes uitgedrukt!

We are family!

Omdat Jan-Paul een week in Zweden zat, is oma Lies vorige week een paar dagen naar Breda gekomen om ons gezelschap te houden. Ze heeft goed geholpen met de twee mannetjes en uren gespeeld gekleid met Tristan. Op woensdag zijn we naar Weert gereden, waar Eveline en Lukas ook waren. De drie neefjes waren nog niet eerder samen bij oma Annie en opa Huub geweest, en het was erg gezellig. Op zondag zijn we met z'n vieren naar Zwolle gereden om ons nieuwe nichtje Elisa te bewonderen, al met al een weekje vol familie!

Naar het grote bed

Quinten heeft tot nu toe in het wiegje van de familie Burm geslapen. Maar omdat hij er met zijn 57 cm bijna uitgegroeid is, heeft er afgelopen een ware "bed-verhuizing" plaatsgevonden. Het ledikantje van Tristan is naar het kamertje van Quinten verschoven, en Tristan heeft een junior-bed gekregen. We hadden hem hier al op voorbereid, door hem te vertellen dat hij een groot bed zou krijgen waar hij zelf in zou kunnen klimmen (en eruit, maar dat hebben we er niet bij verteld!).

Zaterdag hebben we het opgebouwd, en hij vond het gelijk - en gelukkig - erg leuk. We waren bang dat hij er niet in wou, of er 's nachts uit zou komen, maar niets van dat alles. Tristan is er trots op dat hij in een groot bed slaapt, en ook Quinten doet het prima in het ledikantje. Helemaal doorslapen is er meestal nog niet bij, maar ook dat gaat steeds beter.

Snelle ontwikkelingen

Het gaat goed met Quinten!

Hij kan al flink lachen (het blijft wel lastig om dat goed op een foto te krijgen, daar werkt hij nog niet echt aan mee) en weet ook al hoe hij met de "baby-gym" kan omgaan. Als hij daarmee aan het spelen is, weet meneertje vrolijke geluidjes te produceren en zwaait hij enthousiast met zijn armpjes in het rond.

Wanneer Tristan, mama en papa aan tafel zitten en Quinten een paar meter verder alleen in de box ligt, dan laat hij duidelijk merken dat hij er ook bij wil zijn. Zodra hij dan weer "deel uitmaakt" van het gebeuren, begint hij te lachen en is het weer goed. Een dikke 10 weken oud en dus nu al in de gaten waar hij wanneer moet zijn.

Inmiddels zijn we ook begonnen met af en toe een flesje te geven en daar weet Quinten ook wel raad mee. Als een speer is het op en dan wil hij nog meer. Vorige week bij het consultatiebureau woog hij een keurige vijf kilo.

Quinten ontwikkelingen

Quinten is vandaag weer even naar het "weeguurtje" geweest op het consultatiebureau. Hij bleek al 4800 gram te zijn en dat is 1500 gram meer dan zijn geboortegewicht. Keurige trend de goede kant op dus.
Sinds enkele dagen kan hij ook erg lief lachen en niet alleen "uit zichzelf", maar ook als reactie op een ander lachje. En langzaam toont hij voorzichtige pogingen om 's nachts door te slapen. Het lukt nog niet helemaal, maar het begint erop te lijken (tussen en half twaalf en vijf uur slaapt ie netjes). Al met al een voorbeeldige baby!

Hamstertje Quinten

Inmiddels is Quinten al zes weken oud... wat gaat dat snel! Vorige week ben ik voor het eerst met hem naar het consultatiebureau geweest. Hij doet het erg goed en is flink gegroeid. Hij woog 3350 gram bij zijn geboorte, en vorige week al ruim 4400 gram. En hij drinkt flink door, dus hij zal nu zeker de 9 pond zijn gepasseerd, aan zijn hamsterwangen te zien! Het is een rustig mannetje, die het ons tot nu toe nog niet echt moeilijk heeft gemaakt. Tristan blijft heel lief voor hem, wil hem steeds handjes en kusjes geven.

Quinten begint voorzichtig af en toe te lachen, heel lief! Een van zijn eerste lachjes was toen we hem voor het eerst onder zijn muziekmobile legden. Een heel mooi moment, we waren alleen net te laat met het fototoestel!

Twee meisjes erbij?!

Gisteren vierde Esmee haar eerste verjaardag, thuis in Venlo. Onder andere Meia, Tristan en Quinten waren uitgenodigd op haar feestje. Rick en Luuk vertrokken net toen wij aankwamen, dus die kereltjes konden niet meer op de foto. Marjolein had een mooi bankje uitgekozen en de overgebleven vier kindjes gingen netjes bij haar zitten. Van links naar rechts Quinten, Tristan, Meia en de jarige job Esmee. Zij had een mooi hobbelpaard en een prachtig fietsje gekregen, met beide atributen wist Tristan wel raad. Hij heeft lekker "gehobbeld" en gespeeld met het interessante speelgoed van Esmee.

Rond een uur of acht vertrokken we weer naar Breda; Quinten heeft de hele reis heerlijk geslapen, maar Tristan moest alle liedjes 10x horen. Met stip op 1 staat nu "Op een klein stationnetje".

Tristan twee jaar!

Hoera, afgelopen donderdag is Tristan twee jaar geworden! Tot en met gisteren was het feest, nu een kort verslagje. We hadden afgelopen week een aantal "hoera een jongen"-slingers van Quinten weggehaald, en mooie nieuwe slingers voor Tristan opgehangen. Ook hadden we zijn stoel versierd, wat allemaal grote indruk op hem maakte. De dag begon met zingen: papa en mama hebben wel vijf keer "Lang zal hij leven" moeten zingen, Tristan zat er stralend bij en brulde uit volle borst "Hoera!".

Op het kinderdagverblijf kreeg hij een mooie feestmuts, ook daar hingen slingers en hij mocht trakteren. Erg leuk! We hebben hem vroeg opgehaald, want de opa's en oma's waren op bezoek! Toen was het tijd voor de echte verjaardagstaart, en nog een keer of tien "Lang zal hij leven"... Tristan is behoorlijk verwend met mooie cadeaus. Hij genoot van alle aandacht en had 's avonds moeite met in slaap komen door alle gebeurtenissen.

Gisteren hebben we het nog eens dunnetjes overgedaan met de ooms en tantes: weer zingen, weer taart, en nog meer cadeaus! Ook weer zo'n heerlijke middag. Blijkbaar heeft hij nu de smaak te pakken, want vanochtend riep hij gelijk: "Tittan jarig!" maar helaas moet hij nu weer een heel jaar wachten...

Vliegende boom!

Even iets anders.

Afgelopen week is onze prachtige Douglas spar van ongeveer 18 meter hoogte gerooid.

Met een flinke kraan is hij over onze schutting getild (nadat de boom op zo'n drie meter was doorgezaagd) en toen op de straat in flinke stukken gezaagd. Tristan keek met grote ogen, net als de rest van de straat, en kon geen woord uitbrengen. Toen de boom al lang weg was, zei hij: "boom weg, boom in vrachtwagen". Het was een mooie operatie.

Eerste weekje thuis

Na het eerste weekje thuis met z'n vieren beginnen we voorzichtig in het ritme te komen. De eerste drie dagen hadden we nog hulp van een kraamverzorgster, heel prettig want mijn herstel gaat nog maar met hele kleine stapjes.

Met Quinten gaat het uitstekend, hij is zonder problemen overgestapt van de kunstvoeding (finger feeding) naar borstvoeding. Hij is een rustig mannetje, die veel slaapt en weinig huilt, en tussendoor rustig om zich heen kijkt. En erg fijn voor ons: 's nachts hoeft hij maar één voeding, zo rond drie uur. En dan pas weer om zeven uur, dus we hebben een relatief goede nachtrust!

Tristan moet nog wel wat wennen aan de nieuwe situatie. Hij is heel lief voor zijn kleine broertje, maar heeft verder een wat korter lontje dan anders. Maar dat hadden we al voorzien, en dat hoort er gewoon bij. Wat Tristan heel leuk vond, was trakteren op het kinderdagverblijf: lange vingers met muisjes. Hij mocht ze zelf uitdelen en heeft er daarna ook van gesmuld!

Marjolein & Quinten naar huis

Marjolein is voldoende hersteld om thuis verder op te knappen. Ik ga ze dadelijk ophalen in het Amphia ziekenhuis. Gisteren kon Marjolein al voorzichtig een rondje op de gang lopen en ook mocht ze beginnen met borstvoeding, die redelijk lijkt aan te slaan.

Tristan is vandaag lekker torens aan het bouwen en liedjes aan het zingen bij de Blauwe Otter en zal vanmiddag voor het eerst zijn broertje thuis kunnen knuffelen . . .

Quinten is geboren!

Afgelopen dinsdag 18 augustus om 23.57 uur is Quinten Jasper na een snelle bevalling geboren.

We hadden nog rustig met z'n drieen gegeten en nadat Tristan rond half acht in bed lag, voelde Marjolein iets beginnen. Pas na acht uur wist ze vrij zeker dat de bevalling begonnen was. Toen we om elf uur in het ziekenhuis aankwamen bleek ze al "zeven centimeter te hebben". Drie centimeter en vier persweeen later was Quinten eruit.

De volgende ochtend rond een uur of acht kwam de gynaecoloog met slecht nieuws. De bloeddruk van Marjolein was flink aan het stijgen (170 over 120). Ze werd direct op een eigen kamer geplaatst en kreeg twee infusen met medicijnen, strenge rust werd bevolen en Quinten zou wel gevoed worden met "het spuitje en de vinger". Zwangerschapsvergiftiging was het vermoeden. Een halve dag later begon Marjolein zelf ook veel last te krijgen. Haar nieren en lever deden pijn, een flinke hoofdpijn kwam opzetten, ze werd extreem moe en kon nauwelijks bewegen. Toen vervolgens ook de urine en bloed testen een consequent beeld gaven was het duidelijk. Marjolein had een pittige vorm van zwangerschapsvergiftiging, genaamd het HELLP-syndroom.

Nu, bijna vier dagen later, gaat het de goede kant op. De infusen zijn vervangen door pilletjes, ze voelt zich een stuk beter en als deze lijn zich voortzet mag ze aanstaande maandag verder thuis uitrusten.

Quinten doet het intussen prima, zit alweer bijna op zijn geboortegewicht, slaapt voornamelijk en lijkt een perfect gezonde baby. Tristan vindt het in het ziekenhuis weinig interessant, zijn bezoekuurtje duurt slechts vijf hooguit tien minuten. Dan loopt hij weg bij het bed van mama, zwaait nog even zonder om te kijken en zegt "dag dag mama". Toch lijkt het er wel op, dat hij door heeft dat de baby niet meer in mama's buik zit, maar in een bakje op wieltjes ligt te slapen. Hij is grote broer geworden . . .

Hopelijk komen mama en Quinten snel naar huis en kunnen we met z'n vieren de zaak thuis organiseren en beginnen met echt genieten.

Leen-Nijntje

Omdat collega Marcel tijdens zijn vakantie geen opvang had voor Nijn, mag Tristan er een paar weekjes op passen. Dat geeft interessante taferelen. Tristan knijpt over het algemeen vrij hard met twee handen in het konijn, maar deze doet niks terug. Als Nijn vrij door de tuin loopt moet Tristan hard lachen en ook als het beestje uit zijn hand paardebloemblaadjes eet. Nijn moet soms heel hard niezen en ook dat wekt op de lachspieren van Tristan. Helaas moet zijn papa het hok wekelijks uitmesten en verversen en geeft zijn mama meestal een handje voer per dag. Daarom gaat Nijn volgende week weer terug naar Marcel, totdat Tristan zelf zijn huisdieren kan verzorgen. Dag Nijntje . . .

Mama baby buik

Hoewel Tristan volgens ons nog niet helemaal doorheeft dat hij binnenkort grote broer wordt, heeft hij het wel regelmatig over de buik van mama en het feit dat daar een baby in zit. Hij weet ook precies waar de baby gaat slapen als hij/zij uit de buik is, namelijk in het beebie-bed, oftewel de wieg. Soms beweert hij ook dat hij zelf een baby in zijn buik heeft! ("Tittan beebie buik") Echte voorbereiding is overigens wel lastig op deze leeftijd. We lezen hem wel wat peuterboekjes voor die over baby's gaan, maar daar heeft hij niet altijd belangstelling voor. We zijn erg benieuwd hoe hij binnenkort gaat reageren!

Kinderboerderij in Breda

Tristan is inmiddels fan van bijna alle beesten.

Vorige blog ging nog over de Beekse Bergen waar voornamelijk de grote beesten (olifant, tijgers, giraffen en apen) zijn aandacht trokken. Ook de geiten (meer dan 30!), eenden, varkentjes, kippen en bijen op de kinderboerderij van Ginneken zijn prima ingredienten voor een leuk uurtje, zie bovenstaande foto.

Hij kan alle beesten bij naam noemen en is uiteraard ook in staat om hun geluiden na te doen. We merken heel goed dat zijn woordenschat per dag groeit, een voorzichtige telling zal zeker boven de 150 woorden uitkomen, die hij ook steeds vaker keurig in zinsverband weet te zetten.

Beekse Bergen

Sinds afgelopen week ben ik met zwangerschapsverlof. Een goede reden voor Jan-Paul om ook een paar dagen vrij te nemen om nog wat te klussen in het huis en op pad te gaan met Tristan. Safaripark Beekse Bergen is maar 20 minuten rijden, ideaal voor een dagje uit! Tristan keek zijn ogen uit, hij was erg onder de indruk van vooral de olifanten, giraffen en tijgers. Maar ook aapjes en leeuwen zijn altijd leuk om te zien. Een liedje dat hij op de creche geleerd heeft over olifanten, giraffen en krokodillen moeten we ook elke dag dertig keer voor hem zingen...

Tristan's Vocabulaire

We kunnen goed merken dat Tristan veel aan het leren is op de Blauwe Otter. Ze doen daar veel liedjes en dansjes en die moeten wij thuis vervolgens uiteraard ook op commando van en met Tristan doen. Ook kent hij inmiddels heel veel nieuwe woordjes, hoewel ze enige toelichting verdienen voor iedereen die het niet dagelijks hoort:

Tata-auto of tatatsch = vrachtwagen
Tuta-auto = ziekenauto incl. sirene
Obamme = opruimen
Ootatch = olifant
Atijn = konijn

Appe-ap = appelsap
Ootje ditj = oogjes dicht
Odje waf = hondje waf
Poetje mauw = poesje mauw
Tittenen = tekenen
Bapt = bad
Inne eesj = ik wil nu nog een stukje vlees
Nee taasj = geen kaas
Allemaal toetje eten = nu allemaal toetje eten
Mama tijn = mama in de trein
Auto papa moo = mijn papa heeft een super SAAB

Nieuwe huis!

Even een paar foto's van het nieuwe huis, de diverse klussers en de eerste ontdekkingen van Tristan in zijn nieuwe domein. Het begint steeds meer als thuis te voelen!

Wat zit er in de kast?

En in deze?

Picknick in de tuin

Veel hulp op dag 1 in het nieuwe huis

Bij nieuwe sleutels hoort champagne (de mierzoete alcoholvrije versie)

Logeren in Haren

Zoals geschreven in de vorige blog, mocht Tristan 4 nachtjes in het hoge Noorden logeren zodat wij vlotjes konden verhuizen. Hoewel onze Held nog geen echte fan van de zandbak is, wilde hij wel de kruiwagen van zijn papa met zand vullen om vervolgens opa te imiteren (die met een veel grotere kruiwagen zand aan het transporteren was) . . .

Wennen in Breda

Acht dagen geleden is ook Tristan verhuisd naar Breda. Marjolein en ik waren al twee daagjes eerder verhuisd, maar tijdens zo'n operatie is het handig als Tristan niet continu in de weg loopt. Dus Tristan mocht vier dagen bij opa en oma in Groningen logeren. 

Daar in het hoge Noorden heeft hij het enorm naar zijn zin gehad. Hij kreeg natuurlijk bijzonder veel aandacht en het was heerlijk weer, dus lekker buiten in de tuin spelen met van alles en nog wat. Dat waren fijne dagen voor onze Held.

Op zondag 31 mei zijn Marjolein en ik vanuit Breda naar Groningen gegaan om Tristan op te halen en ook hem echt te verhuizen naar Brabant. Zijn kamertje was (uiteraard) al klaar, alleen moet er nog een leuke lamp opgehangen worden. Zijn schilderijtjes uit Utrecht hingen al en zijn andere eigen spulletjes stonden op hun plek. Maar Tristan was niet direct verkocht en moest flink wennen aan zijn nieuwe kamer, de nieuwe badkamer en de nieuwe omgeving in z'n algemeen. Hoewel, de nieuwe keuken was wel een schot in de roos omdat er meer ruimte is voor pannen (Tristan is dol op pannen en alles wat met koken en eten te maken heeft). 

Inmiddels is Tristan ook al twee dagen bij de Blauwe Otter geweest. In vergelijking met onze ervaringen bij de Blauwe Leeuw te Utrecht, zijn we erg onder de indruk van het nieuwe kinderdagverblijf van Tristan. Hij wordt goed opgevangen, de leidsters hebben heel veel (extra) aandacht voor hun nieuwe "zij-instromer" en er is relatief veel ruimte en speelgoed voor de kindjes. 

Maar het blijft - ook na acht nachtjes - nog flink wennen voor onze kleine Held. Hij is snel van slag, wil veel aandacht en slaapt anders dan in Utrecht. Over een paar weekjes zal het ergste wel over zijn . . .

Bij mama kapper

Echt leuk vindt hij het niet, maar het is stukken beter dan bij de echte kapper!

Thuis geknipt worden, onder het genot van een drankje en kijkend naar je favoriete filmpje is zeker minder erg dan bij de kapper. Maar als mama iets te veel aan de haartjes trekt of in de weg zit, dan zal ze het weten ook.

Toch viel het deze keer behoorlijk mee en voordat Tristan er erg in had, was hij z'n lange haartjes kwijt en kon hij met een fris en kort koppie verder gaan met zijn drukke dagelijkse agenda.

Verbale ontwikkelingen

Het gaat in een keer erg hard met de verbale capaciteiten van onze Held. Hij begint "zelf" steeds meer woordjes te oefenen en daarna het object in kwestie aan te wijzen. In de laatste twee weken heeft meneertje zijn woordenschat zeker verdrievoudigd, wellicht nog sterker vergroot. Hij is ook al in staat om korte zinnetjes te maken van twee woordjes, bijvoorbeeld "auto papa" of "auto opa"! 

Soms loopt Tristan door de kamer en wijst alle bekende objecten aan terwijl hij ze bij hun naam noemt, heel leuk om te zien en verbazingwekkend om te merken hoe snel zo iets gaat.

Ote & Disst

Tjsa, wat zou dat nu betekenen?

Wij weten dat inmiddels maar al te goed, want alles moet en kan volgens Tristan "Ote & Disst" = "Open & Dicht", alleen spreekt hij die commando's nog wat apart uit. En commando's zijn het zeker; als het hem niet lukt moeten wij het object in kwestie binnen enkele seconden eerst "Ote" doen en daarna weer "Disst" maken en vervolgens mogen we "terug naar start en opnieuw beginnen" . . . zo komen we het weekend dus wel door hahaha.

Verbaal schiet het allemaal nog niet echt op, hoewel hij inmiddels wel in staat is om twee bekende woorden correct achter elkaar te zetten. Hierbij kun je denken aan "auto papa" of "Bumba puter" = "Bumba op de computer". Het is allemaal heel komisch, maar al te hard lachen wordt niet op prijs gesteld voor meneertje, want hij denkt dan dat hij uitgelachen wordt. Langzaam aan is ons mannetjes een peutertje aan het worden, met bijbehorende trekjes, grappen & grollen. 

Weekje Drenthe

Na de goede uitslag van de 20-weken echo konden we met een gerust hart een weekje op vakantie naar Drenthe. Het weer zat mee, we hebben ons prima vermaakt. Tristan heeft volop genoten van het bezoek van neefje, oom, tantes, opa en oma. Dierenpark Emmen was een groot succes, met een lentezonnetje en veel dieren die Tristan inmiddels herkent (ook al noemt hij nog steeds vrijwel alles "etje".) Ook de speeltuin en het zwembad zijn regelmatig bezocht. En als je toch in Drenthe bent, horen de hunebedden er ook bij!

P.S. En voor degenen die al een week op "de uitslag" wachten of Tristan nu een broertje of zusje krijgt: dachten jullie echt dat we dat via een blog zouden vertellen??

Alles super met Tristan

We hebben de laatste weken verzuimd om foto's te maken, dus even geen nieuwe foto van onze Held. Maar we kunnen wel melden dat het heel goed met hem gaat. Hij ontwikkeld zich in razend tempo. Dat merken we vooral aan zijn gedrag, hij lijkt bijna alles te begrijpen wat we tegen hem zeggen. Tristan zegt nog niet veel terug, maar doet wel vaak wat we aan hem vragen.
Daarnaast is hij super happy op de creche. Hij speelt alsof zijn leven ervan af hangt, let goed op wat de juffen allemaal doen en zeggen en eet gemiddeld 3 hele boterhammen tussen de middag.
De kinderboerderij in het Griftpark is elke zondag een super feest, alle beestjes - van groot tot klein - moeten geaaid worden. Op straat zijn de poesjes en hondjes ook altijd een garantie voor een enthousiaste Tristan.

Broertje of zusje?

Tristan krijgt een broertje of een zusje!

Half augustus komt nummer 2; Marjolein is inmiddels al bijna 17 weken zwanger en we kijken uit naar de 20-weken echo. Tristan begrijpt er uiteraard nog niks van en we zijn erg benieuwd hoe hij het gaat vinden. Wij zijn er inmiddels zelf ook iets meer mee bezig, de eerste weken waren we nog flink afgeleid door de huizenmarkt. Nu dat achter de rug is en de 20-weken echo ingepland is, neemt de fijne spanning langzaam toe en kunnen we gaan nadenken over een leuke en geschikte naam. Over drie weken kan 50% van de namen alweer de prullenbak in . . . 

Kapper-auto

Zijn eerste woordje was "auto" . . . dus als de kapper een "auto-stoeltje" heeft, dan moet het wel een succes worden. Niets bleek minder waar. Tristan vond het helemaal niet leuk. Wel toen het vorige kindje geknipt werd en ook het volgende kindje was interessant, maar zelf in de auto was niet leuk. En geknipt worden was al helemaal niet leuk. Af en toe kon het filmpje van "Bob de Bouwer" hem nog wel even afleiden of zijn flesje of het spekje was hij van de kapster kreeg. Maar daar tussendoor en daarna was het weer huilen. Opvallend genoeg bleef hij wel keurig stil zitten tijdens het huilen, alsof hij doorhad dat de schaar een gevaarlijk apparaat was. 

Na ongeveer 20 minuten was meneertje wel weer keurig geknipt!

Uit logeren

Afgelopen vrijdag is spontaan besloten om Tristan een weekendje te laten logeren bij opa en oma in Weert. Niet om carnaval te vieren, maar gewoon om lekker verwend te worden en om papa en mama eens een paar keer te laten uitslapen... Tristan voelde zich helemaal thuis in Weert, hij weet al precies waar alles staat: zijn stoel, zijn bedje, zijn speelgoed. Met name de klok ("tiktak!") die ook elk half uur "bimbam" slaat, blijft hem verbazen. Ook op bezoek bij de geitjes vond hij prachtig, hij was helemaal niet bang. Hij speelde fanatiek met puzzels waar zijn moeder ruim 30 jaar geleden ook al mee speelde. Kortom, een heerlijk weekend voor ons allemaal.  

Nog iets te vroeg voor kleuren

Hij vond het wel interessant, maar dat duurde niet al te lang. 

Dat de krijtjes niet eetbaar zijn, had Tristan snel ontdekt, maar wat nu wel exact de bedoeling was duurde iets langer. Toen meneertje doorhad dat je er lijntjes mee kon trekken, was de lol er snel van af, of waarschijnlijk is daar nu nog geen "bal aan". De krijtjes werden keurig op de grond gesmeten en daarna hebben mama en papa de conclusie getrokken dat ze ook weer netjes in de kast opgeborgen kunnen worden. Tot over een paar maandjes, dan volgt de herkansing . . .

Filmpjes kijken

Tristan vindt het prachtig om op de Mac in zijn stoel filmpjes te kijken. In het begin vond hij eigenlijk alleen "Baby Einstein" leuk, maar inmiddels kan ook "Samen Ontdekken" en "Samen Leren" uit de Sesamstraat-serie op zijn waardering rekenen. Onbewogen volgt hij alle informatie en bewegingen op het scherm. Het is duidelijk dat hij er ook wat van opsteekt. Hij kent diverse dieren en kan ze ook prima aanwijzen in boekjes. 

Soms loopt hij naar zijn stoel en geeft aan dat hij erin wil zitten. We dachten in het begin dat hij dan iets wilde eten of drinken, maar regelmatig gaat het daar dus niet om. Er moet een filmpje opgezet worden . . . 

Bij de Zebra's

Sinds een aantal maanden zijn Felix en Tristan de beste vriendjes op het kinderdagverblijf. Ze zijn allebei uit september 2007. Echter Felix is fysiek al wat verder; elke keer als ze elkaar in de "armen lopen", volgt er een valpartijtje waarbij Tristan meestal het onderspit delft. Ze blijven lachen en binnen een paar minuten lopen ze alweer vrolijk achter elkaar aan. 

Felix en Tristan komen ook vaak als eerste van de groep 's ochtends binnen en gaan meestal ook als laatste weer richting huis. Ze hebben soms zelfs het rijk alleen. Regelmatig komen de andere ouders rond een uur of vijf, terwijl deze mannetjes pas om zes uur naar huis kunnen ...

Het is echt heel leuk om te zien, hoe blij ze allebei worden wanneer ze elkaar 's ochtends voor het eerst zien. Mooie mannetjes !!