maandag 30 november 2009
Prikje
Ook Tristan moest eraan geloven: een vaccinatie tegen de mexicaanse griep. We hadden hem wel enigszins voorbereid, maar hij wist niet helemaal wat hem te wachten stond. Als "huisgenoten van een kind onder zes maanden" moesten wij ook gevaccineerd worden, dus Tristan stond er niet alleen voor. Hij huilde alleen tijdens het inenten zelf, maar was er daarna wel even stil van. Op de terugweg klonk er vanaf de achterbank uit de mond van ons tweejarige wijsneusje: "Tristan vond het prikje niet zo leuk, mama!" En dat vinden wij heel netjes uitgedrukt!
woensdag 25 november 2009
We are family!
Omdat Jan-Paul een week in Zweden zat, is oma Lies vorige week een paar dagen naar Breda gekomen om ons gezelschap te houden. Ze heeft goed geholpen met de twee mannetjes en uren gespeeld gekleid met Tristan. Op woensdag zijn we naar Weert gereden, waar Eveline en Lukas ook waren. De drie neefjes waren nog niet eerder samen bij oma Annie en opa Huub geweest, en het was erg gezellig. Op zondag zijn we met z'n vieren naar Zwolle gereden om ons nieuwe nichtje Elisa te bewonderen, al met al een weekje vol familie!
maandag 9 november 2009
Naar het grote bed
Zaterdag hebben we het opgebouwd, en hij vond het gelijk - en gelukkig - erg leuk. We waren bang dat hij er niet in wou, of er 's nachts uit zou komen, maar niets van dat alles. Tristan is er trots op dat hij in een groot bed slaapt, en ook Quinten doet het prima in het ledikantje. Helemaal doorslapen is er meestal nog niet bij, maar ook dat gaat steeds beter.
zondag 1 november 2009
Snelle ontwikkelingen
Het gaat goed met Quinten!
Hij kan al flink lachen (het blijft wel lastig om dat goed op een foto te krijgen, daar werkt hij nog niet echt aan mee) en weet ook al hoe hij met de "baby-gym" kan omgaan. Als hij daarmee aan het spelen is, weet meneertje vrolijke geluidjes te produceren en zwaait hij enthousiast met zijn armpjes in het rond.
Wanneer Tristan, mama en papa aan tafel zitten en Quinten een paar meter verder alleen in de box ligt, dan laat hij duidelijk merken dat hij er ook bij wil zijn. Zodra hij dan weer "deel uitmaakt" van het gebeuren, begint hij te lachen en is het weer goed. Een dikke 10 weken oud en dus nu al in de gaten waar hij wanneer moet zijn.
Inmiddels zijn we ook begonnen met af en toe een flesje te geven en daar weet Quinten ook wel raad mee. Als een speer is het op en dan wil hij nog meer. Vorige week bij het consultatiebureau woog hij een keurige vijf kilo.
Abonneren op:
Posts (Atom)