Een paar dagen voor Kerst wankelde Tristan al voorzichtig zonder handjes van de bank naar de tafel. Op eerste Kerstdag in Dusseldorf werden de afstanden al wat groter, en op tweede Kerstdag in Haren kreeg Tristan de smaak echt te pakken: liever lopen dan kruipen! De deadline van zijn papa heeft hij dus gehaald... Het is nog niet helemaal stabiel, hij heeft de neiging om te snel te willen gaan en dan eindigt hij op zijn billen. Maar het is heel leuk om te zien hoe hij ervan geniet! En de hele familie heeft het live meegekregen. De komende week kan hij zijn kunstjes showen aan de vriendenclub.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten